منو
گاهان از كهنترین بخشهای اوستا، نامهی مینوی ایرانیان، است كه از خود اشو زردشت به یادگار مانده است.
استاد زندهیاد ابراهیم پورداود دو گزارش از گاهان فرداست ما نهادهاند: نخستین کار ایشان در سال ۱۹۲۶ میلادی، برابر با ۱۳۰۵ خورشیدی، بر پایهی کار استاد بارتولومهی آلمانی بر گاهان بود و این نخستین گزارش است. پس از بیش از دو دهه، استاد کار بارتولومه را کنار گذاشت و در سال ۱۹۵۲ میلادی، ۱۳۳۱ خورشیدی، با پژوهشی گستردهتر و ژرفتر، این بار خود گاهان را سرراست به پارسی گزارد.